Stadstuinieren was ideaal

Stadstuinieren was ideaal

Na drie maanden in de grote stad kwam ik er achter dat ik een tuin miste. Bij mijn ouders was ik altijd officieuze beheerder van de moestuin, ik regelde alles en mijn weekenden en vrije avonden spendeerde ik in de tuin. Mijn verhuizing was leuk, ik leerde zelfstandig zijn, het studentenleven kennen en was erg tevreden. Toch begreep ik na en aantal maanden dat ik het nodig had om te tuinieren, het was naast een grote hobby, ook een manier om gevoelens te ventileren, rustig te worden. Zo begon mijn traject aan stadstuinieren. Ik vond een groep met een grote interesse om de stad tot bloei te laten komen, letterlijk. We bedachten een slim plan om overal stadstuinieren toe te passen. Zo begonnen we bij onze eigen balkons, met weinig ruimte is het al mogelijk je groene vingers te toetsen, en ik bedacht een manier om groenten te kweken op mijn (kleine) balkon. Een ideale manier van stadstuinieren. De trend waaide over door de hele stad. En nu zijn meerdere kleine ruimtes door ons al omgetoverd tot ware natuurgebieden. Erg leuk! Voor mij ook een ultieme manier om door mijn studie heen te kunnen ontspannen.